Zestaw Ikony Feminizmu

Audre Lorde – Dzienniki raka

Dzienniki raka to zbudowany wokół wpisów z dziennika, obejmujących okres choroby oraz rekonwalescencji, zbiór esejów dotyczących zagadnień ważnych dla Audre Lorde – afroamerykańskiej, queerowej aktywistki i poetki.

Dziennik, który z założenia jest obszarem prywatnej refleksji, pisania osobistego, skrytego, zakulisowego, wydany w formie książki staje się publiczny, a tym samym uwikłany w to, co publiczne i polityczne. Podobnie jak ciało Lorde, która nigdy nie zdecydowała się na noszenie protezy piersi, jest ciągłym przypomnieniem, że podział na „prywatne” i „polityczne” jest umowny i dostępny jedynie tym, którzy poddają się rygorom aktualnie panujących norm i zasad. Każde odejście od tych reguł staje się działaniem rewolucyjnym.

Ciało kobiety nigdy nie należy tylko do niej: zawsze istnieje w relacji do kogoś/czegoś innego. Niezależnie od sytuacji, zawsze musi się dopasować do istniejącej niezależnie od kobiety formy; musi się w nią wcisnąć; zmniejszyć, powiększyć, dodać lub usunąć. Kobieta, która decyduje się pozostawić swoje ciało w spokoju, niemal automatycznie staje się rewolucjonistką i musi liczyć się z ciągłymi atakami i ingerencjami patriarchalno-kapitalistycznej normy w jej cielesność.

            Dzienniki raka to jednak przede wszystkim książka o odwadze: odwadze przeżywania własnego cierpienia, odwadze krytycznego myślenia; odwadze przyznawania się do własnych słabości i odwadze w poszukiwaniu w tychże słabościach mocy do pokonania strachu. Dzieło Lorde to również wspaniały literacki performance bliskości, wspólnoty i siostrzeństwa, poprzez który autorka zdaje się mówić: „Nie znam cię, Ty nie znasz mnie, ale przecież, Siostro znamy się jak nikt na świecie”.

(Klaudia Ciepłucha)

Audre Lorde zapisywała swoje uczucia: ból, strach, złość. Miała raka piersi, jak wiele kobiet przed nią i później, a doświadczenie choroby filtrowała przez politykę, która ludzkie masy skazuje na zbiorową biedę. Unikała iluzji sentymentalizmu, nie chciała pocieszać się tanio. Twórczo korzystała z gniewu. Pisała przejrzystą prozę, wywodząc ją z dziennika – w stronę znakomitej literatury.

— Izabela Morska, autorka powieści Znikanie

(…) jej proza i wiersze zdumiały mnie – inteligentne, zażarte, potężne, sensualne, prowokatorskie, niezapomniane.

— Roxane Gay na temat twórczości Audre Lorde

Audre Lorde (1934-1992) – była pisarką, poetką, aktywistką na rzecz praw obywatelskich Afroamerykanów, feministyczną działaczką na rzecz mniejszości seksualnych. Nominowana do wielu nagród literackich, była poetką-laureatką Nowego Jorku w latach 1991-1992.

Ruth Bader Ginsburg – Moimi słowami

Światowy bestseller autorstwa Ruth Bader Ginsburg, najsłynniejszej sędzi USA, ikony walki o prawa człowieka, oraz Mary Hartnett i Wendy W. Williams. Moimi słowami to zbiór esejów, wywiadów i cytatów sędzi Ginsburg, w których poruszane są kwestie równości płci, funkcjonowania systemu prawnego, ale także uniwersalne wartości składające się na szeroko rozumiane człowieczeństwo. Książka pozwala lepiej zrozumieć fenomen Ruth Bader Ginsburg, która jeszcze za życia stała się nie tylko symbolem walki o równość i sprawiedliwość społeczną, lecz również prawdziwą ikoną popkultury. Moimi słowami to czasem dowcipny, czasem poważny, a z całą pewnością wciągający i fascynujący obraz jednej z najbardziej wpływowych kobiet Ameryki i pozycja obowiązkowa dla osób, które chcą wiedzieć o niej więcej.

Moimi słowami to nie tylko biografia sędzi Ruth Bader Ginsburg, która wbrew systemowej dyskryminacji sięgnęła po wszystko, czego odmawiało jej społeczeństwo. To również fascynujący fresk o tym, jak w Stanach Zjednoczonych wykuwała się równość dla wszystkich obywateli i obywatelek.

— Bart Staszewski

Ruth Bader Ginsburg ciężko walczyła o uznanie dla swojej inteligencji, talentu i pracowitości. W ramach Amerykańskiego Stowarzyszenia Wydziałów Prawa angażowała się w walkę na rzecz równouprawnienia kobiet i ich przyzwoitego traktowania. Nie chodziło o czysto formalne „podciągnięcie” kobiet do tego, co prawo przyznaje mężczyznom. Ginsburg domagała się zmiany standardu traktowania obu płci, tak aby miarą nie była wyłącznie męska perspektywa. Oponowała więc przeciw „romantycznemu paternalizmowi”, który nakazywał pobłażliwie traktować „ochronne” wykluczenie kobiet „dla ich dobra”. Proponowane przez nią ujęcie było nowością w USA. Podobny paternalizm bywa tolerowany w Polsce.

— prof. Ewa Łętowska, pierwszy Rzecznik Praw Obywatelskich

Moimi słowami to inspirująca lektura dla wszystkich, którzy wątpią w sens protestowania i walki o równość – zawsze jest nadzieja na zmianę i lepszy świat.

— Sylwia Chutnik, pisarka, dziennikarka

Ruth Joan Bader Ginsburg, powszechnie określana inicjałami RBG (ur. 15 marca 1933 r., zm. 18 września 2020 r.) – amerykańska prawniczka i sędzia Sądu Najwyższego Stanów Zjednoczonych w latach 1993–2020. Druga w historii kobieta i pierwsza Żydówka zasiadająca w Sądzie Najwyższym Stanów Zjednoczonych; nominowana przez prezydenta Billa Clintona. Kojarzona ze skrzydłem liberalnym, popierała prawo do przerwania ciąży oraz postulaty środowiska LGBT+, w wypowiedziach publicznych twierdziła, że nie istnieje możliwość wymierzenia sprawiedliwej kary śmierci. W USA stała się symbolem walki ze społeczną niesprawiedliwością. Jej wizerunek z charakterystycznymi kołnierzykami i żabotami (innymi, gdy zgadzała się z orzeczeniem, a innymi, gdy zamierzała zgłosić zdanie odrębne) widnieje na koszulkach, torbach, pocztówkach i najrozmaitszych gadżetach. Zmarła na raka trzustki w wieku 87 lat, do końca pełniąc urząd w nadziei, że jej stanowisko nie zostanie na nowo obsadzone, dopóki nie skończy się prezydentura Donalda Trumpa.

Patronaty „Dzienników Raka”: Radio Nowy Świat, Le Monde Diplomatique, Fundacja Rak’n’Roll

Patronaty „Moimi słowami”: Vogue Polska, Magazyn Replika, Centrum Praw Kobiet, Fundacja Sukces Pisany Szminką

Mecenasi obu publikacji:

Lavora Design
Inngen S.A.
PPMB Niemce
Kruszywa Niemce
Konsbud
Polish Herbs